Na de dood van zijn moeder besluit Joe Scaravella (Vince Vaughn) haar op een bijzonder manier te herdenken. Hij opent een restaurant waar vier Italiaanse grootmoeders als chef-koks in de keuken staan en de menukaart vullen met authentieke gerechten uit hun geboortestreek.

Doordat Joe zo weer contact maakt met zijn wortels, leert hij wat werkelijk belangrijk is in het leven. De hartverwarmende tragikomedie Nonnas zit vol mooie rollen van actrices met een Italiaanse achtergrond. Susan Sarandon en Lorraine Bracco spelen twee van de oma’s, en ook Linda Cardellini en Drea de Matteo maken deel uit van de cast. Vanaf 9 mei op Netflix.

Dit en meer staat in de TVFilm nummer 9. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden. Een vraag? Mail naar redactie@tvfilm.nl.

Steven Soderbergh is van vele markten thuis. De regisseur maakt net zo makkelijk een doorwrocht, prijswinnend drama (Erin Brockovich) als vrolijke heistfilms (Ocean’s Eleven en opvolgers), een rampenfilm (Contagion) of een sexy komedie (Magic Mike). Met ‘Black Bag’ levert hij een heerlijke spionagefilm af, die verrassend weinig van doen heeft met vernuftige gadgets, snelle vervoersmiddelen of razende achtervolgingen.

Het draait in Black Bag om spionnen in Londen en hun onderlinge verhoudingen. Het plot gaat over collega’s, vriendschap, liefde en verraad. Wie bij een geheime dienst werkt kan, zo blijkt, vrijwel niemand meer vertrouwen. Als een bron George (Fassbender) vertelt dat zijn vrouw en collega Kathryn (Blanchett) verdacht wordt van landverraad, onderwerpt hij al zijn naaste collega’s – inclusief Kathryn – aan een test. Hij nodigt hen uit voor een etentje waar de waarheid boven tafel moet komen. Soderbergh verfilmt het intelligente scenario met een zelfverzekerde kalmte. De dialogen en het soepele spel van zijn cast zijn de leidraad. Alles ziet er even aangenaam uit: van de locaties, inrichtingen en kostuums tot de acteurs zelf. Zelfs de eigenzinnige soundtrack klinkt heerlijk.

De zwarte tas

Deze geliefden kunnen elkaar niet alles over hun zielenroerselen vertellen en moeten vaak zelfs tegen elkaar liegen voor het landsbelang. De titel verwijst daarom naar de – fictieve – zwarte tas waarin het koppel hun gelegitimeerde geheimen voor elkaar bewaart.

Dit en meer staat in de TVFilm nummer 9. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden. Een vraag? Mail naar redactie@tvfilm.nl.

Haar achternaam Pugh klinkt alsof je een uitgekauwd kauwgumpje uitspuugt. Maar actrice Florence Pugh geeft elke film juist extra smaak. Ook de ruige superheldenfilm ‘Thunderbolts*.

Oxford schijnt een universiteit te hebben, maar wij filmliefhebbers kennen het als de stad waar de wieg van Florence Pugh stond. Een ledikantje dat vrijwel in de kroeg geparkeerd was, haar vader had drie horecazaken. Daar werkte een piepjonge Florence om een zakcentje te verdienen. Het acteervirus erfde Florence van moeder Deborah die als balletdanseres op het podium stond. Geen wonder dat Florence zo makkelijk over het scherm danst en ook haar broer en twee zussen in de acteerwereld werken.

Darth mother

In haar jongste jaren leed Pugh aan zware astma en een aandoening aan haar luchtpijp. Daar heeft Florence haar unieke, raspende stemgeluid aan te danken. De vrouwelijke Darth Vader: Darth Mother. Maar dan wel een stuk knapper. Dat opvallende stemgeluid weerhield haar er niet van al op jonge leeftijd te acteren. In een toneelstuk op school speelde ze met die stem Maria in het kerstverhaal en “De rest van mijn schooltijd was ik dat vervelende kind dat op elk podium stond en elke talentenjacht afliep.”

Zweetsnor

Op haar achttiende speelde ze in de film ‘The falling’ en sindsdien bestormde ze de acteerwereld met reuzensprongen. Er volgde een Oscarnominatie voor ‘Little Women’ en rollen in kassaklappers als ‘Midsommar’, ‘Black Widow’, ‘Oppenheimer’ en ‘Dune: part two’. En nu dus ‘Thunderbolts*’, een Marvelverfilming over een stel antihelden. Florence speelt Yelena Belova en mag in een spectaculaire scène haar lenigheid etaleren. Ze springt van de Merdeka Tower in Kuala Lumpur, met ruim 670 meter het op-een-na-hoogste gebouw ter wereld. Een spectaculaire stunt. Op het oog tenminste. Pugh: “De kijkers realiseren zich niet dat elke actiescène heel vaak over moet en dat er tussendoor iemand aan komt rennen om mijn zweetsnor weg te vegen.”

Thunderbolts*, vanaf 30 april in de bioscoop

Het hele artikel staat in de TVFilm nummer 9. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden. Een vraag? Mail naar redactie@tvfilm.nl.

Elizabeth Olsen is een gewild actrice, die blockbusters afwisselt met arthousefilms. Toch wilde zij ooit haar naam veranderen, om zich te distantiëren van haar zussen.

Haar tweelingzussen Mary-Kate en Ashley waren nog baby’s toen ze hun opwachting maakten in de serie Full house, en doken daarna op in een hele rits kinderfilms. Toen Elizabeth actrice wilde worden, was ze bang dat zij niet om haar eigen talent werd gezien, maar enkel als ‘de zus van’.

Ze dacht er serieus over na zichzelf Elizabeth Chase noemen, haar tweede voornaam. Ze hoefde zich echter geen zorgen te maken: haar debuut als hoofdrolspeelster in Martha Marcy May Marlene (2011) – waarin Olsen een vrouw speelt die een sekte ontvlucht – werd goed ontvangen.

Sindsdien pendelt ze tussen arthousefilms en grote producties als Avengers en de serie WandaVision. Olsen is op 23 april te zien in actiespektakel Godzilla, op SBS9.

Het hele artikel staat in de TVFilm nummer 8. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden. Een vraag? Mail naar redactie@tvfilm.nl.

Het werk van een militair op missie bestaat vooral uit wachten; het is een zaak van toewijding, precisiewerk, samen geinen én elkaars levens redden. Verveling en doodsangst wisselen elkaar af.

Wat nog het meest blijft hangen na het zien van deze moderne oorlogsfilm: het lijkt zo verschrikkelijk nutteloos, al die verloren levens aan beide zijden. Gevoelsmatig in real time volgt Warfare een Amerikaanse Navy SEAL-eenheid die zich in 2006 toegang verschaft tot het huis van een Irakese familie. Vanuit dat pand houden ze bewegingen van de ‘vijand’ in de gaten. Die vijand kan iedereen zijn die er verdacht uitziet. Ondertussen komen de Amerikanen onder vuur te liggen.

De ijzersterke eerste scène laat zien hoe belangrijk het is dat deze groep razendsnel een broederband smeedt, ook al komen ze uit alle hoeken van de maatschappij. Filmtechnisch zit deze oorlogsthriller – die wegblijft van politiek – goed in elkaar en ook de special effects zijn in orde. Juist omdat Garland ook ruimte geeft aan de verveling die optreedt tijdens zulke missies, komt de levensechte actie extra hard aan. Hij maakt invoelbaar hoe zwaar het moet zijn om hyperalert te blijven in een levensgevaarlijke situatie waarin niets lijkt te gebeuren.

Uit eigen ervaring

Alex Garland, maakte eerder het geslaagde Civil War (2024). Hier verfilmt hij samen met Irak-veteraan Ray Mendoza – diens herinneringen aan een missie tijdens de Irakoorlog

Dit en meer staat in de TVFilm nummer 8. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden. Een vraag? Mail naar redactie@tvfilm.nl.

De Navy Seals zijn een speciale eenheid in het Amerikaanse leger. Ze duiken regelmatig op in films, zoals in ‘Warfare’. Hier nog een stel testosterontitels met de Navy Seals in de hoofdrol.

NAVY SEALS (1990)

Laten we gelijk aftrappen met de film die daadwerkelijk hun naam draagt. Seal staat voor ‘Sea, Air, Land’; de plekken waar de eenheid inzetbaar is. In Navy Seals moet een team (met o.a. Charlie Sheen) raketten vernietigen die in terroristische handen zijn gevallen.

LONE SURVIVOR (2013)

De werkelijkheid is vaak spannender dan fictie. Maar liefst drie films in de lijst zijn gebaseerd op ware gebeurtenissen. Zoals deze Lone survivor, waarin Mark Wahlberg (foto) een Navy Seal-team leidt op een missie in Afghanistan, in juni 2005. Het loopt gierend
uit de hand.

AMERICAN SNIPER (2014)

Bradley Cooper kruipt in de huid van Navy Seal-scherpschutter Chris Kyle. Met 160 officiële ‘kills’ een ware plaag voor zijn tegenstanders in Irak. Je kan de man wel uit de oorlog halen, maar de oorlog niet uit de man, laat American Sniper zien. Want het gewone burgerleven valt Kyle zwaar.

Dit en meer staat in de TVFilm nummer 8. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden. Een vraag? Mail naar redactie@tvfilm.nl.

Eenhoorns bestaan niet, maar wat als dat wel zo zou zijn? In deze horrorkomedie rijden advocaat Elliot (Rudd) en zijn dochter Ridley (Ortega) zo’n fabeldier aan op het privédomein van een farmaceut die op sterven ligt.

Elliot moet diens nalatenschap regelen, zodat zijn echtgenote en volwassen zoon een comfortabel leven kunnen leiden. De inzet van deze ontmoeting verandert radicaal als blijkt dat de eenhoorn helende krachten heeft. Dat nieuws maakt deze toch al steenrijke familie nóg hebberiger. Ze weigeren te luisteren naar de slimme en empathische Ridley, die hen probeert uit te leggen dat er een keerzijde aan deze ‘meevaller’ zit.

Net als in een smeuïge serie als The white lotus krijgen ook hier de rijken der aarde een koekje van eigen deeg. In dit geval in fantasyvorm. De computergeanimeerde eenhoorns zien er niet erg mooi uit; ongetwijfeld een kwestie van budget. Bovendien gaat het vooral om het moreel failliet van de elite in een industrie die er toch al niet zo fraai opstaat. Een satirisch, modern horrorsprookje over klassenverschillen en filantropie voor de bühne.

Sprookjes

De eenhoorn verschijnt al sinds mensenheugenis in verhalen. Opmerkelijk genoeg staat hij in vrijwel alle culturen die hem noemen symbool voor maagdelijkheid en puurheid. En ze dichten hem speciale, helende krachten toe. Anno 2025 verschijnt hij vooral als lollige sticker met regenboogkleuren in je WhatsApp.

Dit en meer staat in de TVFilm nummer 7. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden. Een vraag? Mail naar redactie@tvfilm.nl.

Jenna Ortega is een unieke actrice, en dat is ze. De 22-jarige is net zo enig in haar soort als de baby eenhoorn die ze in de bioscoopfilm ‘Death of a Unicorn’ onder de auto krijgt.

Ortega speelt Ridley die met haar vader (Paul Rudd) een babyeenhoorn aanrijdt. Een fabeldier dat net zomin aan het standaardidee voldoet als de actrice zelf. Ortega: “De gemiddelde achtjarige tekent een paard dat regenbogen uitpoept en een glitterspoor achterlaat. De eenhoorns in deze film zijn monsterachtig, met reptielogen en adelaarsklauwen”. Ortega heeft diezelfde bevreemdende mix van lief en duister en speelde daarmee al een cv bij elkaar waar menig veel oudere collega jaloers op is.

Dode hagedissen

Ondanks haar jonge leeftijd staat ze al vijftien jaar voor de camera’s, ruim tweederde van haar leven. Het eerste optreden was in een tandpastareclame en daarna volgden McDonaldsspots waar ze tot haar grote spijt alleen maar in een appel mocht bijten. Als kind was de actrice een weirdo. En dat zeggen wij niet. Dat zegt ze zelf. Maar we zijn het er wel mee eens. Voor haar tiende was ze verliefd op president Barack Obama en ze ontleedde de dode hagedissen en andere dieren die ze in haar achtertuin vond. Brrrr.

Het hele artikel staat in de TVFilm nummer 7. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden. Een vraag? Mail naar redactie@tvfilm.nl.

Toen in 2017 het eerste seizoen van The handmaid’s tale verscheen, zat president Donald Trump net een aantal maanden in het Witte Huis. De thema’s uit de serie, die zich afspeelt in Amerika onder een totalitair en religieus gemotiveerd regime, spraken de kijkers enorm aan.

Latere seizoenen borduurden voort op de wereld uit het gelijknamige boek van Margaret Atwood, en het slot verschijnt nu de Amerikaanse politiek de wereld opnieuw zorgen baart. In dit laatste seizoen leidt voormalig dienstmaagd June Osborne (Elisabeth Moss) een revolutie tegen het regime van Gilead.

Vanaf 8 april op Videoland.

Dit en meer staat in de TVFilm nummer 7. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden. Een vraag? Mail naar redactie@tvfilm.nl.

Naar klassieke Hollywoodwetten verschijnt er eens in de zoveel tijd een nieuwe verfilming van Sneeuwwitje, het negentiende-eeuwse sprookje van de gebroeders Grimm.

Het verhaal kwam voor het eerst tot leven in de tekenfilmklassieker van Disney, Snow White and the Seven Dwarfs (1937). Later verschenen allerhande variaties, uiteenlopend in genre en zelfs doelgroep. Neem bijvoorbeeld de gezinsvriendelijke animatieversie Happily Ever After (1989) of het liveactionavontuur Mirror Mirror (2012) met Julia Roberts en Lily Collins in de hoofdrollen. Snow White and the Huntsman (2012), met rollen voor Kristen ­Stewart en Charlize Theron, voegde wat nieuwe ideeën toe aan het sprookje.

In de griezelfilm Snow White: A Tale of Terror (1997) speelde Sigourney Weaver als jaloerse stiefmoeder helemaal met vuur. Deze nieuwe Disneyversie belooft terug te gaan naar het basisverhaal van de tekenfilm uit 1937, maar dan met alle special effects die Hollywood anno nu te bieden heeft.

Rachel Zegler (The Hunger Games: The Ballad of Songbirds & Snakes) is inderdaad erg Sneeuwwitje-achtig en Gal Gadot (Wonder Woman) speelt de rol van boze koningin/gemene stiefmoeder. De zeven dwergen in deze ­musical zijn – net als de dieren in het ­magische bos – geanimeerd.

Musicalspecialisten

De liedjes in deze filmmusical zijn geschreven door Benj Pasek en Justin Paul, de tekstschrijvers achterfilms La La Land en The Greatest Showman en de Broadwaymusical Dear Evan Hansen.

Het hele artikel staat in de TVFilm nummer 6. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden. Een vraag? Mail naar redactie@tvfilm.nl.