Weinig regisseurs hebben zo duidelijk hun stempel op het Nederlandse filmlandschap gedrukt als Dick Maas. De woorden ‘kan niet’ lijken niet in zijn vocabulaire voor te komen: films als De lift (1983) en Flodder (1986) maar ook nederhorrors als Sint (2010) en Prooi (2016) hebben één ding gemeen: Maas schrikt niet terug voor grootse, ambitieuze scènes. Dat geldt zeker voor grachtenhorror Amsterdamned (1988), een film met een aantal van de spectaculairste stunts uit de Nederlandse filmgeschiedenis.

De verwachtingen voor dit vervolg zijn dan ook hooggespannen, zeker omdat de techniek de afgelopen decennia een flinke vlucht heeft genomen. Zijn productie was vorig jaar al vol in het zicht toen toeristen en bewoners op de Amsterdamse Wallen hun ogen uitkeken tijdens spectaculaire speedbootachtervolgingen.

In Amsterdamned II ontdekt een jonge rechercheur (Brood) connecties tussen de moord die ze onderzoekt en slachtpartijen die de hoofdstad decennia geleden in de greep hielden. Ze vraagt de gepensioneerde oud-inspecteur Eric (Stapel) om hulp: hij kent de oude zaak als geen ander.
Iconische slachtpartijen Het origineel uit 1988 zit vol iconische scènes, zoals die waarin Leontine Ruiters op een opblaasbootje haar einde tegemoet dobbert. Ook het bloederige lijk dat aan een brug hangt en waar een rondvaartboot vol gillende toeristen onderdoor vaart, werd een klassieker. Dick Maas zal de kijker ook dit keer niet teleurstellen.

Dit en meer staat in de TVFilm nummer 24. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden. Een vraag? Mail naar redactie@tvfilm.nl.

De dove Alison Woods (Rose Ayling-Ellis) is een bedreven liplezer en werkt als vrijwilliger voor de politie van Canterbury. In de Britse misdaadserie Code of silence moet ze de beelden van de bewakingscamera in een pub bekijken en vertellen wat de leden van een beruchte dievenbende met elkaar bespreken.
Alison ontdekt dat het jongste bendelid Liam (Kieron Moore) is geronseld om het beveiligingssysteem van een kluis vol juwelen te hacken. Zonder toestemming van de politie neemt ze een baantje in de pub om meer informatie te verzamelen.

Alle afleveringen van Code of silence zijn vanaf 4 december te streamen op NPO Plus.

Dit en meer staat in de TVFilm nummer 24. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden. Een vraag? Mail naar redactie@tvfilm.nl.

Dakota Johnson zou in Nederland heel gewoontjes juffrouw Jansen heten. En dat terwijl ze zo bijzonder is. In de komedie ‘Splitsville’ speelt de ­dochter van Don Johnson en Melanie ­Griffith een klein beetje zichzelf: een vrijgevochten vrouw.

Dat Dakota zou gaan acteren, verbaasde niemand. Haar moeder is immers Melanie Griffith (Working girl), haar vader Don Johnson (Miami Vice) en haar stiefvader Antonio Banderas (The mask of Zorro). Met zulke mensen om je heen ligt een loopbaan op de visafslag of het pompstation nu eenmaal minder voor de hand. Geen wonder dat Dakota op haar negende al in een film zat. Crazy Alabama was een heus familieproject, met een hoofdrol voor haar moeder en geregisseerd door haar vader. Op haar twaalfde werd ze al model en als twintiger schitterde ze in de spijkerbroekreclames van Mango.

Zweepje

De grote doorbraak van Dakota kwam met het erotische drama Fifty shades of grey, naar de bestsellerboeken van E.L. James. Ze vertelde achteraf dat ze flink wat spannend ondergoed mee had gesmokkeld van de set. En ook een sm-zweepje met meerdere strengen. Gewoon, om de garage mee af te stoffen. Jaja. Tijdens de opnames van de film werden de vele tatoeages van de actrice bedekt onder lagen make-up. Dakota heeft vooral veel teksten op haar lichaam. Maar op haar rechterschouderblad staan prominent drie vogeltjes. Waarschijnlijk is dat een verwijzing naar haar oma Tippi Hedren, die in 1963 de hoofdrol speelde in de Hitchcock-film Birds.

Het hele artikel leest u in TVFilm nummer 24. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden. Een vraag? Mail naar redactie@tvfilm.nl.

Tekst: Maarten van der Meer

Voor wie de feestdagen niet snel genoeg kunnen komen, heeft Netflix ieder jaar een aantal exclusieve nieuwe kerstfilms. In de aanloop naar Kerst is er wekelijks een romantische komedie om in de stemming te komen.

In A Merry Little Ex-Mas speelt Alicia Silverstone de onlangs gescheiden Kate, die nog een laatste keer de feestdagen wil vieren met het hele gezin, voordat ze het huis in de verkoop zet. Ook haar ex Everett (Oliver Hudson) is uitgenodigd. Als die komt opdagen met zijn nieuwe, jonge en akelig perfecte vriendin ontaardt het zorgvuldig geplande samenzijn in chaos. Vanaf 12 november op Netflix.

Het hele artikel leest u in TVFilm nummer 23. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden. Een vraag? Mail naar redactie@tvfilm.nl.

Ariana Grande is niet ‘grand’ in lengte (ze meet 1.54). Maar de Amerikaanse artiest is wel groots in acteren en zingen. Beide disciplines komen mooi samen in ­’Wicked for Good’, het vervolg op ‘Wicked’

Wicked for Good is weer een musical, net zoals de productie waar Grande in 2008 haar carrière mee begon: het Broadwaystuk 13. Ariana – in 1993 geboren in Florida en afkomstig uit een Italiaans gezin –debuteerde als zangeres met het album Your’s truly (2013). Het was het begin van een muzikale zegetocht. Haar grote vocale bereik leverde Ariana nummer 1-albums en singles op. “Ik hield als kind al van diva’s met grote stemmen. Ik keek huizenhoog op naar Mariah Carey en Whitney Houston.”

Manchester

Ondanks het succes bleef het imago van oppervlakkig popprinsesje aan haar kleven. Tot 22 mei 2017. Na een Ariana Grande-concert in Manchester blies een terrorist zich op in de foyer van de zaal, waarbij 22 mensen omkwamen en tientallen gewond raakten. Veel hiervan waren jonge fans. Grande schortte onmiddellijk haar tournee op, bezocht gewonden in het ziekenhuis en organiseerde op 4 juni dat jaar een benefietconcert voor de nabestaanden en slachtoffers, getiteld OneLoveManchester. Sterren als Coldplay, Miley Cyrus en Robbie Williams gaven acte de présence. Grande’s daden maakte diepe indruk op de media, en ze werd eindelijk voor vol aangezien.

Voorrecht

Begin jaren twintig verruilde Ariana het podium steeds meer voor het witte doek, met als voorlopig hoogtepunt de twee Wicked-films. Ze speelt hierin de goede heks Glinda, en het eerste deel uit 2024 leverde haar een Oscarnominatie op. De thema’s vriendschap, geloven in je dromen en jezelf durven zijn spreken Grande enorm aan. “Het is een voorrecht om onderdeel van Wicked te zijn.”

Wicked for good, vanaf 20-11 in de bioscoop.

Het hele artikel leest u in TVFilm nummer 23. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden. Een vraag? Mail naar redactie@tvfilm.nl.

Tekst: Jeroen Keijzer

Famke Janssen kan zingen! Ze speelt een popster die ooit één grote hit heeft gehad. Dat liedje, Forever Pour Toujours, blijft enorm hangen als je het hoort.

De Nederlandse actrice Famke Janssen is al sinds de jaren 90 te zien in grote Hollywoodproducties, maar speelde nog nooit een Nederlandstalige rol. Dat verandert met Amsterdam empire, de nieuwe Netflixserie van de makers van Undercover, die zich afspeelt in het hoofdstedelijke drugsmilieu.

Janssen speelt de rol van Betty, een voormalige popster en de vrouw van Jack van Doorn (Jacob Derwig), de eigenaar van een keten coffeeshops. Als Betty ontdekt dat Jack haar belazert met een andere vrouw, besluit ze wraak te nemen. Ze gebruikt al Jacks geheimen om zijn drugsimperium tot de grond af te breken.

Vanaf 30 oktober op Netflix

Het hele artikel leest u in TVFilm nummer 22. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden. Een vraag? Mail naar redactie@tvfilm.nl.

Dwayne ‘The Rock’ Johnson draait alweer jaren mee in Hollywood, na een geslaagde carrière als professioneel showworstelaar. Johnson maakte naam in actiefilms als ‘The Fast and the Furious’- franchise en met humoristische rollen in komedies als ‘Central Intelligence’ en ‘Jumanji’ en als stem van halfgod Maui in ‘Vaiana’.

Met zijn rol als de Amerikaanse mixed martial arts-vechter Mark Kerr bewijst Johnson dat hij daarnaast ook een gelaagd personage kan spelen. Deze serieuze rol is Johnson in meerdere opzichten op het lijf geschreven.

We volgen Kerr terwijl hij zich in de jaren 90 opwerkt binnen een industrie waarin eigenhandig hosselen om contracten en geld normaal is en pijnklachten stilletjes onderdrukt worden met verslavende medicijnen. Zo worstelt Kerr jarenlang met drugsmisbruik. Hoewel sport een onderdeel is van dit op ware feiten geïnspireerde verhaal, gaat het toch vooral om de innerlijke strijd van een man, zijn hoop op succes en zijn falen. Ondanks het drama en de keiharde actie in de ring laat Benny Safdie (Uncut Gems) vooral zien hoe een ambitieuze, maar in de basis zachtaardige figuur simpelweg de grip op zijn carrière en privéleven dreigt te verliezen.

Vakwerk

Met behulp van een straf trainingsschema en subtiele gezichtsprotheses ging Johnson op de echte Mark Kerr lijken. Het is het vakwerk van make-up artist Kazu Hiro, die eerder hielp om Gary Oldman te transformeren in Winston Churchill (Darkest Hour) en Bradley Cooper in Leonard Bernstein (Maestro).

Vanaf 6 november is The Smashing Machine te zien in de bioscoop.

Dit en meer staat in de TVFilm nummer 22. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden. Een vraag? Mail naar redactie@tvfilm.nl.

Tussen zijn gevechten in de ring door, probeert Rico Verhoeven zoveel mogelijk in films te spelen. De gespierde kickbokser is te zien in de zoutzure komedie ‘Augurk aan zee’.

Iedereen kent Verhoeven als brute vechtjas. En dat was hij al vroeg in zijn leven. Waar andere kinderen als kleuter in de zandbak spelen, stond Verhoeven vanaf zijn vijfde in de sportschool. Rico’s vader had de zwarte band in karate en gaf zijn zoon les in kyokushin, een Japanse vechtkunst. Acteur Dolph Lundgren (Rocky IV, The Expendables) beoefende dezelfde sport. Dat is een van de acteurs die de jonge Verhoeven bewonderde als kind. Net als Arnold Schwarzenegger en Jean-Claude Van Damme. Beide acteurs maakten eerst naam in respectievelijk het bodybuilden en karate. Kleine Rico (al was hij voor zijn leeftijd altijd al groot) droomde er destijds al van om ook op het witte doek te schitteren.

Miami Rico

Achteraf zijn die ambities compleet logisch. Rico heet eigenlijk Ricardo en is door zijn moeder vernoemd naar Ricardo Tubbs uit de tv-serie Miami Vice. Een personage dat zijn vuisten ook goed wist te gebruiken. Verhoevens inkomsten komen nog vooral uit het kickboksen, maar de laatste vijf jaar probeert hij voor te sorteren op de tijd “dat ik mijn plek op de apenrots van het kickboksen moet opgeven”. De prijsvechter nam acteer- en taallessen en ontmoette sterren als Dwayne ‘The rock’ Johnson, Mark Wahlberg, Gerard Butler, Jason Statham en Halle Berry en bewaart hun telefoonnummers in zijn telefoon alsof het archeologische schatten zijn.

Het hele artikel staat in de TVFilm nummer 22. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden. Een vraag? Mail naar redactie@tvfilm.nl.

Tekst: Maarten van der Meer

Bruce Springsteen was al een grote meneer toen hij in 1982 het zeer persoonlijke album Nebraska uitbracht. Deze film, naar het boek van Warren Zane, richt zich op die periode in de carrière van ‘The Boss’.

Het verhaal volgt de opkomst van een legendarische muzikant (hier gespeeld door Jeremy Allen White, de ster van hitserie The Bear), diens innerlijke worstelingen en de druk van succes.

Regisseur Scott Cooper, die eerder indruk maakte met muziekdrama Crazy Heart (2009), heeft zijn casting goed op orde: Jeremy Strong (Succession) speelt producer/manager Jon Landau; in flashbacks is Stephen Graham (Adolescence) te zien als Springsteens vader. White bereidde zich goed voor op zijn rol: hij leerde mondharmonica spelen en heeft alle nummers zelf ingezongen.

Dit en meer staat in de TVFilm nummer 21. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden. Een vraag? Mail naar redactie@tvfilm.nl.

Ze heeft een glimlach waarvan zelfs het koelste ijskonijn ontdooit. Maar in films en tv-series zien we die niet zo heel vaak meer. Kijk maar naar haar recentste ­bioscoopfilm ‘After the Hunt’: wat is ze fel, en wat is ze steengoed.

Als je nu een film zou moeten kiezen die het bepalendst is geweest voor de ­carrière van Julia Roberts, dan is dat zeker niet haar doorbraakfilm Pretty Woman (1990). En ook niet die andere innemende romkom: Notting Hill (1999). Nee, dan zou je eerder kunnen denken aan Erin Brockovich (2000). Waarom? Omdat die rol model lijkt te staan voor het beste dat ze sindsdien maakte.

Groot rechtvaardigheidsgevoel

In Erin Brockovich speelde Roberts een ­secretaresse van een advocatenbureau die zich vastbijt in vervuilingszaak. Daar liet ze zich voor het eerst van haar boze kant zien, en als iemand met een groot rechtvaardigheidsgevoel. Vooral in de laatste tien jaar grossiert ­Roberts in ­dergelijke rollen. Zoals haar bijrol als aids-onderzoeks­pionier in de mooie HBO-serie The normal heart (2014), of haar rol als strijdlustige moeder in ­Wonder (2017) en Ben is back (2018). Ook was ze subliem in de Starz-miniserie Gaslit. Als boze ­echtgenote van minister van justitie John ­Mitchell (Sean Penn) lekt ze documenten aan de pers die mede zouden leiden tot het ­Watergate-schandaal in 1975. Uiteindelijk zijn het allemaal vrouwen met een groot rechtvaardigheidsgevoel. En die rollen liggen Roberts heel goed.

Twijfelen aan iedereen

Deze maand verschijnt Roberts’ recentste film After the hunt in ­Nederland. Het is een psychologisch drama waarin je als kijker voortdurend twijfelt waar je loya­liteit moet liggen. En ook aan ­Roberts’ karakter Alma Olsson ga je twijfelen. Want dat er duistere geheimen uit haar eigen verleden spelen, dat is wel duidelijk.
After the Hunt draait vanaf 17-10 in de bioscoop

Dit en meer staat in de TVFilm nummer 21. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden. Een vraag? Mail naar redactie@tvfilm.nl.

Tekst: Patrick Oxsener